Οργανα των καναλαρχών έγιναν και οι συνδικαλιστές της αστικής δημοσιογραφίας;

Ανακατεύουν την τράπουλα οι καναλάρχες

Οπως γράφαμε την περασμένη εβδομάδα, μετά το big brother που διεξήχθη στο κτίριο της γενικής γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, έχουμε καναλάρχες με άδεια και κανάλι, καναλάρχες με άδεια αλλά χωρίς κανάλι και καναλάρχες με κανάλι αλλά χωρίς άδεια. 

Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν ο Κυριακού (ΑΝΤ1) και ο Αλαφούζος (ΣΚΑΙ), στη δεύτερη ο Μαρινάκης και ο Καλογρίτσας και στην τρίτη ο Κοντομηνάς (Alpha), ο Βαρδινογιάννης (STAR), ο Βρυώνης (Ε) και οι ιδιοκτήτες του Mega (Μπόμπολας, Ψυχάρης κατά κύριο λόγο), που χρωστούν «τα κέρατά τους» στις τράπεζες.

Ηταν αναμενόμενο, λοιπόν, ότι την επαύριο κιόλας του big brother θα ξεκινούσε ένας νέος γύρος αντιπαραθέσεων και οικοδόμησης συμμαχιών. Τα λεφτά είναι πολλά και η δύναμη των καναλιών μεγαλύτερη από τα λεφτά που επενδύονται σ’ αυτά.

Ολοι οι παλιοί καναλάρχες θρηνούν για τις θέσεις εργασίας που θα χαθούν, καθώς σε κάθε περίπτωση ο αριθμός των καναλιών θα μειωθεί στο μισό. Φυσικά και είναι κροκοδείλια τα ..
δάκρυά τους. Οχι μόνο γιατί είναι στυγνοί καπιταλιστές γενικά, αλλά και ειδικότερα γιατί τα τελευταία χρόνια διώχνουν κόσμο αβέρτα και πετσοκόβουν μισθούς, προκειμένου να μη μειωθούν τα κέρδη των τηλεοπτικών μαγαζιών τους (τα φανερά κέρδη, όχι αυτά που βγάζουν με τους γνωστούς τρόπους).

Η υποκρισία των καναλαρχών και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, όμως, δεν απαλλάσσει τους συριζαίους από τις δικές τους ευθύνες. Είναι αυτοί που ανοίγουν το δρόμο για να πεταχτούν πάνω από δυο χιλιάδες άνθρωποι στο δρόμο (πρέπει να υπολογίσουμε και τους εργαζόμενους σε διάφορες δορυφορικές επιχειρήσεις) και συνιστούν πραγματική πρόκληση αυτά που βγαίνει και δηλώνει η Γεροβασίλη.

Για δικούς τους λόγους όρισαν ότι τα πανελλαδικά κανάλια πρέπει να είναι τέσσερα, ενώ ήξεραν πολύ καλά ότι και συγχωνεύσεις να γίνουν, πάλι θα πεταχτεί κόσμος στο δρόμο. Από την άποψη αυτή, δεν κάνουν τίποτα το διαφορετικό απ’ αυτά που έκαναν οι Σαμαροβενιζέλοι με την ΕΡΤ. Γιατί αν άφηναν τον αριθμό των καναλιών ανοιχτό, κάποιοι άνθρωποι θα κρατούσαν τη δουλειά τους, έστω και με πετσοκόμματα στους μισθούς και με καθυστέρηση στην καταβολή τους. Είναι άλλο να δουλεύεις και να σου κόβουν το μισθό ή να σου χρωστούν δεδουλευμένα, που έχεις την ελπίδα κάποια στιγμή να τα πάρεις, και άλλο να σε πετούν στο δρόμο βάζοντας λουκέτο.

Δεν είναι τυχαίο ότι ενάντια στην κυβέρνηση δεν ξιφουλκεί μόνο η ΕΣΗΕΑ, αλλά και η ΠΟΕΣΥ, την οποία μέχρι πρότινος ήλεγχε συνδικαλιστικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Οργανα των καναλαρχών έγιναν και οι συνδικαλιστές της αστικής δημοσιογραφίας;

Οι καναλάρχες σπεκουλάρουν και με το «μαύρο» (όπως λένε) και με τις μαζικές απολύσεις εργαζόμενων, σε μια προσπάθεια να στηρίξουν τις προσφυγές που έχουν κάνει στο ΣτΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι οι τέσσερις «προσωρινοί υπερθεματιστές» (ο νέος νεολογισμός που εισέβαλε στην πολιτική επικαιρότητα) εμφανίστηκαν σε ενιαίο μέτωπο απέναντι στην κυβέρνηση, ζητώντας να μην πληρώσουν την πρώτη δόση (ο Μαρινάκης πρέπει να καταβάλει 24,6 εκατ. ευρώ, ο Κυριακού 25,3 εκατ. ευρώ, ο Καλογρίτσας 17,4 εκατ. ευρώ και ο Αλαφούζος 14,5 εκατ. ευρώ) μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης στο ΣτΕ, η οποία έχει οριστεί για τις το Σεπτέμβρη, μέρα κατά την οποία λήγει και το δεκαπενθήμερο που προβλέπει ο νόμος για την καταβολή της πρώτης δόσης.

Τυπικά εμφανίζονται σε ενιαίο μέτωπο, όμως δεν πήγαν όλοι μαζί σε συνάντηση με την κυβέρνηση. Εστειλαν μεν στελέχη τους να μιλήσουν με τον ΓΓΕΕ Κρέτσο, όμως σε συναντήσεις με τον Παππά πήγαν το κάθε αφεντικό χωριστά και κανείς δεν ξέρει τι συζητήθηκε πίσω από τις κλειστές πόρτες του Μαξίμου, τι παζάρια έγιναν και τι «ντιλ» ενδεχομένως κλείστηκαν.

Ο «κουμπάρος» Καλογρίτσας, για παράδειγμα, δεν έχει κάνει καμιά προσφυγή στο ΣτΕ. Ούτε ο Μαρινάκης. Αυτοί από το τίποτα βρέθηκαν με μια τηλεοπτική άδεια ο καθένας, οπότε έχουν κάθε λόγο να δουν κάποιους από τους παλιούς καναλάρχες να βγαίνουν εκτός νυμφώνος. Γιατί σ’ αυτή την περίπτωση, το «ντιλ» μ’ αυτούς τους παλιούς καναλάρχες, που έχουν ένα κανάλι στημένο, θα γίνει πιο φτηνό για εκείνους που έχουν μόνο μία άδεια. Επομένως, ο Μαρινάκης με τον Καλογρίτσα έχουν κάθε λόγο να επιθυμούν το ΣτΕ να απορρίψει τις προσφυγές των παλιών καναλαρχών. Επειδή, όμως, διευθύνουν καπιταλιστικές επιχειρήσεις, ήταν υποχρεωμένοι να συνταχθούν με το αίτημα της αναβολής της προκαταβολής. Αλλωστε, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι έχουν εξασφαλίσει τα λεφτά (ιδιαίτερα ο Καλογρίτσας).

Οι διαφορές ανάμεσα στις δυο αυτές ομάδες καναλαρχών (Μαρινάκης-Καλογρίτσας από τη μια, Κυριακού-Αλαφούζος από την άλλη) επιτρέπουν στην κυβέρνηση να εμφανίζεται άκαμπτη και να δηλώνει ότι δε δέχεται τίποτ’ άλλο εκτός απ’ αυτό που προβλέπει ο νότιος. Κυκλοφορεί. πάντως και η συμβιβαστική πρόταση να κατατεθούν οι προκαταβολές στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και να εκταμιευτούν υπέρ του κράτους σε περίπτωση που το ΣτΕ απορρίψει τις προσφυγές. Δεν μας λένε, όμως, πόσος χρόνος θα χρειαστεί γι’ αυτό. Γιατί το ΣτΕ δε βγάζει αυθημερόν τις αποφάσεις του, ιδιαίτερα για τόσο σημαντικά ζητήματα.

Αυτή τη στιγμή στο χώρο των καναλιών η προσφορά ξεπερνά τη ζήτηση. Εξοπλισμό και προσωπικό χρειάζονται μόνον ο Μαρινάκης και ο Καλογρίτσας, ενώ θεωρητικά πρέπει να κλείσουν Mega, Alpha, Star και Ε. Επομένως, το παιχνίδι που θα γίνει ανάμεσα στους καναλάρχες θα είναι χοντρό. Τα ποσά στα οποία «χτυπήθηκαν» οι άδειες είναι μεγάλα, επομένως θα αναζητηθούν επιχειρηματικές συνεργασίες. Κάποιες μπορεί να ήταν ήδη κλεισμένες εκ των προτέρων και γι’ αυτό ο τζόγος οδήγησε σε τόσο ψηλό τίμημα.

Εμείς τοις μετρητοίς δεν παίρνουμε τίποτα απ’ όσα γράφονται, γιατί μπορεί να είναι απλώς αποκυήματα δημοσιογραφικής φαντασίας ή τιτιβίσματα «παπαγάλων» που εκτελούν παραγγελίες των αφεντικών τους. Δεν έχει και καμιά σημασία, άλλωστε, να μπούμε σ’ ένα τέτοιο «τριπάκι». Για μας σημασία έχει το πολιτικό σκέλος αυτής της υπόθεσης. Και σ’ αυτό μπορούμε να διακρίνουμε δύο πλευρές, μια κύρια και μια δευτερεύουσα.

Η δευτερεύουσα πλευρά αφορά τους Τσιπραίους που έκαναν άνω-κάτω την τηλεοπτική καπιταλιστική πιάτσα, δημιουργώντας περισσότερους εχθρούς παρά φίλους. Από τους τέσσερις «υπερθεματιστές» δικός τους μπορεί να θεωρείται μόνον ο Καλογρίτσας. Ο Μαρινάκης είναι… υπεράνω κομμάτων. Αν θεωρούν ότι μπορούν να τον ελέγξουν μέσω του δικαστικού μηχανισμού, είναι γελασμένοι. Αυτές οι εξαρτήσεις κρατούν πολύ λίγο. Ας θυμηθούμε πως ο πατέρας Αλαφούζος οργάνωσε την πτώση του πατέρα Μητσοτάκη και πώς ο Κοντομηνάς χτύπησε ανελέητα τον Καραμανλή με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Ακόμα και τον Καλογρίτσα δε θα έπρεπε να τον θεωρούν για πάντα δεδομένο. Ο συνεταίρος του στη GPO Θεοδωρικάκος είναι ο υπ’ αριθμ. ένα σύμβουλος επικοινωνίας και πολιτικού σχεδιασμού του Μητσοτάκη (όπως ήταν ο Λούλης μέχρι να γίνει πρωθυπουργός ο Καραμανλής).

Ολη αυτή η αναταραχή θυμίζει περισσότερο παιχνίδι παιδικής χαράς παρά μια καλά μελετημένη και σχεδιασμένη πολιτική επιχείρηση. Ηδη, χωρίς να έχει στηθεί κάποιο φιλικό προς αυτούς κανάλι (θέλει το χρόνο της αυτή η δουλειά) οι Τσιπραίοι έχασαν τον Alpha, το μόνο φιλικό κανάλι που είχαν. Το κανάλι τους «κοπανάει» πια σε καθημερινή και ολοήμερη βάση. Και ο Κοντομηνάς διαμηνύει σ’ όλους τους τόνους ότι θα μείνει στο παιχνίδι και ότι θα τους πολεμήσει μέχρις εσχάτων.

Η κύρια πλευρά, όμως, αφορά αυτό καθαυτό το νέο σκηνικό στον τομέα της τηλεοπτικής μπίζνας. Ο Μαρινάκης, ο Αλαφούζος, ο Κυριακού και ο Καλογρίτσας είναι οι καπιταλιστές-αδάμαντες, που έχωσαν ένα σκασμό λεφτά σε μια μπίζνα που κατά γενική ομολογία (και της κυβέρνησης ακόμα) αξίζει το ένα τέταρτο απ’ αυτά που συμφώνησαν να δώσουν.

Κι όχι μόνο έδωσαν ένα σκασμό λεφτά, αλλά έχουν και τη ΝΔ να λέει πως θα μοιράσει κι άλλες άδειες σε σημαντικά χαμηλότερη τιμή, άρα η όποια επένδυσή τους θα υποστεί παραπέρα υπαξίωση. Ξέρετε εσείς κανέναν καπιταλιστή να έβαλε λεφτά σε μια μπίζνα από… ρομαντισμό; Το μόνο βέβαιο είναι πως θα «ορμήσουν» για να βγάλουν τα λεφτά που έχωσαν όσο πιο γρήγορα γίνεται. Δεν είναι βιομηχανία, για να έχεις ένα σχέδιο απόδοσης του κεφαλαίου που επενδύεις. Εδώ πρόκειται για αεριτζίδικες δουλειές που διέπονται από τη λογική «να τ’ αρπάξουμε το γρηγορότερο δυνατό».

Και βέβαια, αυτοί που έσπευσαν να πάρουν μέρος στο big brother του Παππά δεν το έκαναν επειδή έχουν κάποιο «κόλλημα» με την «ενημέρωση». Το έκαναν επειδή η «ενημέρωση» εξασφαλίζει κέρδη. Κέρδη που δεν αποτυπώνονται στους ισολογισμούς των τηλεοπτικών επιχειρήσεων, αλλά σωριάζονται σε τράπεζες των ευρωπαϊκών φορολογικών παραδείσων ή σε «υπεράκτιες» εταιρίες. Πρέπει να είναι κάποιος «ντιπ ούφο» για να πιστέψει ότι ως προς αυτό που ονομάστηκε «διαπλοκή» θ’ αλλάξει το παραμικρό. Τα οχτώ κανάλια γίνονται τέσσερα, άρα οι «αρπαχτές» θα μεγαλώσουν για το κάθε «επενδυτικό» σχήμα.

Τέλος, επαναλαμβάνουμε αυτό που δε συζητιέται καθόλου: ο ρόλος των αστικών ΜΜΕ (της τηλεόρασης σε πρώτη γραμμή) είναι ρόλος παραπληροφόρησης του λαού και της νεολαίας, ρόλος εμπέδωσης των δογμάτων της αστικής ιδεολογίας, ρόλος στρέβλωσης συνειδήσεων και στήριξης της καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα πρόβλημα μ’ αυτό, γιατί αυτή την τάξη πραγμάτων υπηρετεί. Αυτό που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ -όπως και κάθε άλλο αστικό κόμμα- είναι να έχει στήριξη σε σχέση με τους ανταγωνιστές του. Οχι να υπάρξει ένα άλλο μοντέλο ενημέρωσης, μόρφωσης, προώθησης της τέχνης.

Πηγή: «ΚΟΝΤΡΑ»
http://vathikokkino.gr/archives/106301